Ik pas niet in een hokje – proppen helpt niet

Hokjes geven structuur en maken het overzichtelijk. We plaatsen mensen vaak onbewust in hokjes, inclusief onszelf. Jammer eigenlijk want het beperkt je blik, op jezelf en op de ander. 

En zelf zit ik ook liever niet in een hokje. Niet dat ik er per se niet in wil, maar het past gewoon niet. Ik wil de vrijheid hebben om te zijn wie ik ben, los van alle hokjes. Ik wil me vrij kunnen bewegen over de grenzen van de hokjes. Want ik ben rustig èn energiek. Sport èn luier graag. Ik ben serieus èn ik leef op humor. Ik ben een denker èn voeler. Extravert èn introvert. Sterk èn kwetsbaar. Wil verbinden met anderen èn heb tijd alleen nodig. Ik ga los op een feestje èn ik houd van rust. Ik houd van klassieke muziek èn rock èn club èn pop. En zo kan ik nog wel even doorgaan. 

De wereld zou zoveel kleurrijker zijn als we de vrijheid hebben om van hokjes te wisselen. Of eens in het hokje van een ander te kijken. Om mensen los te zien van de hokjes. En meer kijken naar alle kwaliteiten, potentie, mogelijkheden, verlangens, behoeften en kwetsbaarheden die zij hebben. Zonder begrenzing en stigmatisering van hokjes.  

Het ontdekken wie je diep van binnen echt bent, of wie je wilt zijn, kan een hele zoektocht zijn. Weet jij niet goed in welk hokje jij past? Of knelt jouw hokje, wil je eruit stappen en verkennen wie jij nog meer bent? Of wilt zijn? Ik help je graag uitbreken.